
همه چیز درباره تمرینات کاردیو
بیشتر افراد تصور میکنند که کاردیو شامل حرکات ورزشی ثابتی مثل دویدن است، اما کاردیو به تمریناتی اطلاق میشود که ضربان قلب و سرعت تنفس را بالاتر ببرد و باعث بهبود عملکرد قلبی، ششها و سیستم گردش خون شود.
در تعریفی دیگر، کاردیو به تمرینات ورزشی گفته میشود که میتواند در یک بازه زمانی ضربان قلب شما را افزایش دهد، شما را خسته کرده و سبب عرق کردنتان شود، اما چرا و چگونه؟!
کاردیو چیست؟
کاردیو مخفف کلمه cardiovascular است. این عبارت عموما برای سیستم گردش خون که شامل قلب و رگهای خونی بدن شماست به کار میرود. اما مردم معمولا این عبارت را به تمریناتی که باعث تقویت شبکه گردش خون میشود اطلاق میکنند. این تمرینات در یک بازه زمانی طولانی انجام میشود و باعث افزایش ضربان قلب، پمپاژ خون بیشتر در رگها، و نهایتا حمل مواد مغذی و اکسیژن بیشتر به تمام سلولها خواهد شد.
هر فعالیتی که ضربان قلب شما را تا ۵۰ الی ۷۵ درصد ماکسیمم ضربان قلبتان افزایش دهد، میتواند بعنوان تمرین کاردیو شناخته شود. برای پیدا کردن ماکسیمم، تقریبا میتوانید با کسر سنتان از ۲۲۰ (مثلا اگر ۴۰ سالتان است، میشود ۲۲۰ – ۴۰ مساوی با ۱۸۰) آنرا محاسبه کنید. کافیست تا ضربان قلبتان در آن محدوده افزایش پیدا کند، اصلا مهم نیست که این کار را با دویدن انجام دهید یا با دوچرخه سواری، رقص، تنیس، اسکیت برد یا هر فعالیت دیگری که ترجیح میدهید.
چه تمریناتی کاردیو هستند؟
تمریناتی همچون دویدن، دوچرخه سواری و بالا رفتن از پلهها میتوانند جزو تمرینات کاردیو به حساب آیند. همچنین ورزشها و فعالیتهایی مثل کیک بوکسینگ، تیراندازی و برف پارو کردن هم کاردیو هستند. گزینههای شما برای انجام کاردیو، تقریبا بدون محدودیت است. فقط باید شدت تمرین را به اندازهای بالا نگه دارید که به ششها و قلب فشار وارد شود.
کاردیو میتواند شامل تمرینات با شدت کم تا متوسطی مثل دویدن و دوچرخه سواری باشد. همچنین میتواند دربرگیرنده تمرینات پرشدت اینتروال (که درطی ۲۰ تا ۱۲۰ ثانیه انجام میشوند و پس آن باید برای آماده شدن برای دور بعدی استراحت کنید) همچون تاباتا باشد. فقط به یاد داشته باشید که تمام فعالیتهای کاردیو باید عضلات بزرگی مثل عضلات چهار سر ران را تحت فشار قرار دهند، چرا که عضلات کوچکتری همچون پشت بازو و ساق پا نیاز چندانی به اکسیژن ندارند و به سیستم قلبی و عروقی فشار وارد نمیکنند.
نتایج تحقیقی که در مجله فیزیولوژی منتشر شده است، نشان میدهند که انجام ۴-۵ بار تمرین کاردیو در هفته برای بهبود سلامت سیستم قلبی و عروقی و افزایش طول عمر مناسب است. از آنجا که تمرینات کاردیو شامل فعالیتهای مختلفی از قبیل استفاده از دوچرخه ثابت، رقصیدن و… میشوند، گزینههای زیادی را در اختیارتان قرار میدهند.
همچنین نیازی نیست که تمرینات کاردیو را هم زمان با جلسه تمرینی باشگاه انجام دهید. میتوانید این حرکات را در برنامه روزانه خود قرار دهید.
اشتباهات رایج درمورد ورزش کاردیو
– کاردیو به تمریناتی گفته میشود که تنها ضربان قلب را بالاتر میبرند
این درست نیست. همه فعالیتهای فیزیکی اعم از جابجایی وزنهها، حمام رفتن و غلت زدن در رختخواب باعث افزایش ضربان قلب میشوند. برای اینکه فعالیتی کاردیو به حساب بیایید، باید تمام شرایطی را که در ابتدای مطلب به آن اشاره کردیم، دارا باشد. به طور خلاصه این حرکت باید ضربان قلب و تعداد تنفس را بالاتر ببرد و سیستم قلبی و عروقی شما را به چالش بکشد.
با اینکه فعالیتهایی مثل پیاده روی و دوچرخه سواری با سرعت کم، مزایای خاص خود را دارند و روی سیستم قلبی و عروقی هم اثر میگذارند، اما به حساب نمیآیند؛ چرا که قلب و ششها را به اندازهای تحت فشار قرار نمیدهند که عملکرد خود را بهبود دهند.
– کاردیو و تمرینات هوازی یکی هستند
تمرینات هوازی یکی از انواع تمرینات کاردیو به حساب میآیند، اما تنها نوع آن نیستند. بدن شما مثل خودرویی است که دو موتور دارد. یک موتور هوازی که برای به کار افتادن نیاز به مصرف اکسیژن دارد و موتوری غیرهوازی که برای کار نیازی به اکسیژن ندارد. هر دوی این موتورها همیشه فعال هستند، اما بسته به طول و شدت تمرین، یکی از آنها بیشتر از دیگری فعال خواهد بود.
سیستم هوازی برای فعالیتهای طولانی و تقریبا آسان کاربرد دارد، برای مثال: کار کردن پشت میز، غذا خوردن، راه رفتن و به طور کلی تمریناتی با شدت کم. شما میتوانید با انجام حرکات کم شدت که به بیش از ۲۰ دقیقه زمان نیاز ندارند، از سیستم هوازی بدن استفاده کنید.
بخش غیرهوازی، روی فعالیتهای پرشدت و سریعی همچون اسکوات با دمبل یا دوی سرعتی در ۳۰ ثانیه تأکید دارد. میتوان این قسمت را با انجام تمرینات اینتروال (HIIT) بیشتر تحت فشار قرار داد. درطی دو دهه گذشته، تحقیقات بسیاری نشان دادند که تمرینات هوازی و غیرهوازی میتوانند باعث بهبود عملکرد قلبی و عروقی شوند، بنابراین هر دو جزو به حساب میآیند.
– برای انجام تمرین کاردیو حتما باید ضربان قلب خود را نظارت کنید
از آنجا که تمرینات قلبی و عروقی با ضربان قلب در ارتباطند، عدهای تصور میکنند که حتما باید در هنگام تمرین، دستگاه ضربان سنج همراه داشته باشند. این برداشت درست نیست. با اینکه در گذشته از فرمولهای ریاضی برای محاسبه ضربان قلب در طی جلسه تمرینی استفاده میشد، اما در سالهای اخیر این روش کاملا زیر سؤال رفته است. در تحقیقی که در سال ۲۰۱۰ صورت گرفت، مشخص شد فرمولهایی که با توجه به سن، ضربان قلب را محاسبه میکنند برای خانمها چندان دقیق نیستند. نتایج سایر تحقیقاتی که دیگر گروههای سنی را مورد بررسی قرار داده بودند نیز همین نتایج را نشان میداد.
خوشبختانه راه بهتری برای نظارت بر ضربان قلب درحین راه رفتن وجود دارد. اگر نمیتوانید در حین تمرین راحت صحبت کنید، حتی گفتن جملات کوتاه هم برایتان دشوار است، به احتمال زیاد به این معنی است که تمرین شما در دسته کاردیو قرار دارد.
– فقط دویدن، دوچرخه سواری و شنا تمرین کاردیو هستند
وقتی صحبت از کاردیو به میان میآید، نوع تمرین مهم نیست بلکه نحوه انجام دادن آن اهمیت پیدا میکند. کاردیو چیزی فراتر از دوی طولانی مدت است و بسیاری از حرکات اینتروال، رقص و بعضی از انواع تمرینات قدرتی را دربر میگیرد. حتی فعالیتهای خانگی مثل جمع کردن برگ درختان، جابجایی مبلمان یا حمل خواروبار در راه پله هم اگر با شدت مناسب انجام شوند، جزو کاردیو به حساب میآیند. برای مشخص کردن این موضوع میتوانید از تستی که در قسمت قبل عنوان شد استفاده کنید. اگر نتوانید بدون مشکل جملات را تمام کنید، تمرین شما در حوزه کاردیو قرار میگیرد.
حالا سوال این است که ما چرا باید عمدا ضربان قلبمان را زیاد کنیم، خسته شویم و عرق کنیم؟
برای این کار چند دلیل خوب وجود دارد:
نظر دهید